Steunpunt Adoptie (SA) heeft als voorbereidings-, nazorg- en expertisecentrum een aanbod voor de drie betrokken partijen binnen adoptie: geadopteerden, biologische ouders en (kandidaat-)adoptieouders. Kandidaat-adoptieouders en adoptieouders vinden gemakkelijk hun weg naar SA. Bij geadopteerden verloopt het stellen van een hulpvraag soms wat moeilijker, waardoor SA via dit project een laagdrempelige ondersteuning wil bieden aan geadopteerden. We zetten in op een blended buddywerking. We merken dat volwassen geadopteerden die reeds een traject doorliepen graag hun medewerking aanbieden binnen onze organisatie en iets willen betekenen voor andere geadopteerden. Vaak hebben deze mensen een sociale achtergrond en zo leidt de koppeling van vraag en aanbod tot dit project. Volwassen geadopteerden die een steentje willen bijdragen worden opgeleid als buddy's om andere geadopteerden met een hulpvraag te ondersteunen. Op die manier wordt bottom-up gewerkt.

De blended buddywerking zorgt ervoor dat geadopteerden in de eerste plaats online met elkaar in contact gebracht worden. Zo kan eenvoudig en veilig met elkaar gecommuniceerd worden op een online platform. Door dit project wordt het sociaal netwerk van geadopteerden vergroot, vinden ze ondersteuning bij elkaar en wordt de stap naar een eventueel verdere hulpverlening bij SA laagdrempeliger. Lotgenotencontact kan daarbovenop zorgen voor een beter welbevinden en het werkt empowerend, aangezien geadopteerden onderling van en met elkaar.

Het doel van dit project is om naast de reguliere, bestaande face-to-face hulpverlening bijkomende online ondersteuning en begeleiding te bieden aan de cliënt (kind, jongere, jongvolwassene) We menen dat uit de combinatie van beide ondersteuningsvormen synergieën ontstaan en de hulpverlening krachtiger wordt.

Deze doelstelling vertrekt vanuit het geloof dat face-to-face onderst:eun1ng haar beperktheden heeft en op momenten dat een jongere vastzit in zijn emotie/problematiek/ .. , hij het relationele contact met zijn hulpverlener niet steeds aankan. Op dergelijke momenten werkt een laagdrempelige en anonieme (online) ondersteuning aanvullend en kan deze de jongere terug tot rust proberen krijgen en/of hem stimuleren tot contact met zijn begeleider(s).

Bedoeling is met partners VAPH en Jongerenwelzijn uit Oost-Vlaanderen die met dezelfde (GES/ ASS-)doelgroep werken - en samen met een reflectiegroep van partners uit de andere provincies een product te ontwikkelen dat deze blended hulp mogelijk maakt en dat intersectoraal en over de provincies heen bruikbaar en ter beschikking gesteld wordt voor wie met de doelgroep GES/ASS/Jongerenwelzijn werkt.

Door het introduceren en implementeren van het onlinedagboek bij dagpatiënten beogen we verschillende doelen, zowel voor de cliënt als voor onze organisatie. De cliënt krijgt inzicht in de problematiek en hulpvraag, maar ook in de sterktes en krachten. De cliënt kan verbanden leggen tussen gebeurtenissen, gevoelens, gedachten, gedragingen en gevolgen en hierdoor ook meer zicht krijgen op de eigen evolutie. De cliënt houdt meer regie over het eigen proces en kan dit ook verder bewerken na de therapie uren. Op deze manier is er een betere transfer naar de context van de cliënt (gezin, werk, sociale contacten, ... ) en blijft de cliënt actief aan het werk in zijn hulpverleningsproces, naast de face-to-face contacten. Door het gebruiken van het onlinedagboek bij dagpatiënten, kunnen we als organisatie de kwaliteit en aanbod van de zorg intensifiëren. Het is een nieuw, aanvullend werkinstrument dat aansluit bij de actuele communicatievormen. Door het onlinedagboek, krijgen we als hulpverlener een correcter beeld over het behandelproject. Om zorgcontinuïteit te beogen, doen we beroep op de betrokkenheid van twee projectpartners . Op deze manier wordt het onlinedagboek verder als hulpinstrument gebruikt, ook na het afronden van dagtherapie. In de drie betrokken organisaties kan het een aanzet zijn om, bij succes, ook andere hulpverleners er gemakkelijker toe te bewegen om onlinetoepassingen in de zorg te introduceren. Het betreft dus een bottom-up project dat vorm dient te krijgen vanuit de basis. In deze fase van ontwikkeling ligt de klemtoon eerder op het proces dan op het product en het resultaat. We zoeken naar een proces waarbij de medewerkers, de drie betrokken organisaties en de cliënten gestimuleerd worden om de mogelijkheden en de beperkingen van onlinehulp te verkennen.

Het voorbije jaar hebben we binnen vzw Katarsis volop ingezet op de training van personeelsleden mbt het gebruik van online toepassingen (bv drughulp.be) in onze residentiële werking. We willen deze online toepassingen verder implementeren en uitbreiden zowel binnen onze eigen werking maar ook als 'brug' naar het voortraject (bv via onlinetoepassingen contact houden met cliënten op de wachtlijst+ al Inzichtelijk aan de slag gaan), ambulante vervolgbehandeling na korte opname vla onlinetoepassing (warme overdracht na detox naar collega's van bv CAD Limburg en vzw De Spiegel) en natraject (uitbreiden van nazorgaanbod na residentieel behandelprogramma). 

Wetenschappelijk onderzoek beklemtoont het belang van de nazorg om de kans op herval te beperken. Deze nazorg kan naast face-to-face contacten ook bestaan uit telefonisch contact, mailcontact maar ook uit onlinetoepassingen zoals werken met specifieke apps, chatgesprekken en fora. We willen daarom enerzijds een app ontwikkelen die (ex)cliënten ondersteunt bij de drugvrije reïntegratie en anderzijds inzetten op een online groepsforum waar ex-cliënten op een laagdrempelige manier elkaar kunnen steunen/om hulp vragen (peersupport). Met deze twee laatste toepassingen willen we extra inzetten op zowel de zorgcontinuïteit als op het herstelgericht werken met deze cliënten.

Vanuit de thuisbegeleidingsdiensten voor personen met autisme stellen we vast dat er een toenemende nood is aan vormen van interactieve onlinehulpverlening, aanvullend op ons bestaande face-to-face-aanbod. Dit geldt zowel voor cliënten in begeleiding, als voor cliënten die zich aanmelden bij onze diensten. De voorbije jaren hebben de diensten een uitgebreid informatief onlinehulpaanbod uitgewerkt (website, facebookpagina, digitale nieuwsbrief, twitter, …). Daarnaast maakt communicatie via e-mail met de cliënt (persoon met autisme en/of de ouders van het kind met autisme) standaard deel uit van een thuisbegeleiding. Echter, zowel in de aanloop naar de begeleiding als tijdens de begeleiding zelf, zou een meer interactieve vorm van online hulpverlening een enorme meerwaarde bieden naast (of in aanvulling op) de bestaande face-to-facecontacten met de cliënten.

Hiervoor willen we ons binnen dit project richten op twee facetten nl. enerzijds chathulpverlening voor jongeren met autisme tussen 12 en 25 jaar en anderzijds een onlineloket waar personen die wachten op opstart van de thuisbegeleiding terecht kunnen voor advies en onthaal.

De doelstellingen van beide vormen van chathulp situeren zich in de blended hulpverlening en zijn als volgt:

• ons hulpverleningsaanbod doeltreffender en efficiënter maken
• een toegankelijk hulpverleningsaanbod creëren
• taboegeladen onderwerpen makkelijker bespreekbaar maken (“afstand kan nabijheid creëren”)
• aansluiten bij actuele communicatievormen
• aansluiten bij de communicatievoorkeuren van onze cliënten (o.m. visuele vorm van communicatie)